Wacht niet tot iets je overkomt, laat het voor je gebeuren

Mary-Anne is één van de top 100 vrouwen in de logistiek in Afrika. Ze is Commercieel Directeur van DB Schenker in Zuid-Afrika. Raad eens hoe ze begon? Nee - niet met een gouden lepel en een perfecte opleiding, maar met een moeilijke jeugd, vroeg moederschap en emotionele problemen. Afgezien van deze persoonlijke uitdagingen, had ze ook problemen op professioneel vlak.

Als Commercieel Directeur van DB Schenker in Zuid-Afrika stuur je 35 collega's aan en beheer je een budget van 10 miljoen euro. Je wordt genoemd als een van de meest vooraanstaande logistieke managers in Afrika. Hoe heb je de weg naar top van de logistiek in Afrika gevonden?

Absoluut niet zoals het staat beschreven in carrièrehandboeken. Toen ik nog maar 19 jaar oud was en zwanger werd, was mijn onmiddellijke doel om voor mijn pasgeboren baby te zorgen. Ik moest een zorgzame en betrouwbare moeder zijn. Ik wilde beter zijn dan wat ik zelf als jong meisje kreeg. Mijn moeder was alcoholiste en ik verloor mijn vader toen ik drie jaar oud was. Ik had geen chique verjaardagsfeestjes of de mogelijkheid om naar de universiteit te gaan. Dit heeft waarschijnlijk voor een groot deel mijn ambitie in mijn werk gevormd. Ik wil beter en meer kunnen bieden dan wat ik zelf had. Toen ik mij begon te ontwikkelen in mijn carrière, wilde ik het hoogst mogelijke bereiken. Dus toen ik in 2019 werd aangesteld als Commercieel Directeur in Zuid-Afrika was dat voor mij een mijlpaal die ik had bereikt.

Wat houdt je gemotiveerd, na alles wat je al hebt bereikt?
Mijn man zei tegen me: Schat, je hebt bereikt wat je wilde bereiken. En ik zei ja - je hebt gelijk. En toen, misschien twee maanden later, besefte ik dat ik nog steeds door wil blijven gaan en nieuwe mijlpalen wil bereiken. Ik weet niet waar het eindigt, maar ik heb mijn volgende doel al in mijn hoofd: nu wil ik graag een heel land aansturen of me specifiek richten op één product, om mijn ervaring te verbeteren.

Heb je nog goede carrièretips?
Nou, er zijn twee adviezen die ik graag wil delen. De eerste, wat voor de hand ligt als je leest over hoe ik opgroeide: vertrouw op jezelf. Op mijn ouders kon ik helaas niet rekenen, maar het leven geeft je keuzes. En de beslissing moet door jou worden genomen. Wacht niet op wat er met je gaat gebeuren, maar laat het voor je gebeuren.

Hoe heeft dit advies jou geholpen?
Ik wilde carrière maken in de logistiek, maar ik kon de vereiste diploma's van de universiteit niet laten zien. Dus ik ben cursussen gaan volgen, balancerend tussen mijn professionele en persoonlijke leven. Nu, op 44-jarige leeftijd, ben ik bijna klaar met het afronden van mijn Bachelor.

Wat is je tweede advies?
Het tweede advies is: het eerste advies werkt het beste als je iemand vindt die je kunt vertrouwen. Ik denk dat dat iets is wat ik totaal verwaarloosde toen ik jong was. Ik geloofde te veel in mezelf en vertrouwde niet op anderen. Ik wilde alles alleen doen zonder hulp te zoeken.

Op wie vertrouw je?
Voor mij is degene op wie ik kan vertrouwen mijn man. Hij is mijn grootste supporter in elke situatie van het leven. Ik ben bijvoorbeeld de afgelopen twee jaar ongeveer 21 kg afgevallen en zijn aanmoediging tijdens dit traject was fantastisch. Hij heeft me aangemoedigd en is een steunpilaar geweest om op te vertrouwen. Vanuit een carrièreperspectief herinnert hij me er constant aan dat ik zijn held ben en hoe trots hij is op mijn prestaties, groot of klein.

Hetzelfde geldt voor mijn manager, Denzil, mijn CEO. Ik vertrouw volledig op zijn mening. Hij heeft me een vaardigheid geleerd die ik niet had en wel nodig had, namelijk 'kalmte'. Van nature ben ik erg energiek. Ik heb zoveel energie dat ik op sommige dagen moe word van mezelf. Hij heeft me kalmte geleerd om mijn beslissingen en processen te doorlopen, voordat ik ernaar handel. Het verwerken van mijn gedachten, ideeën en impulsen heeft voor mij veel voordelen opgeleverd. Ik denk nog steeds dat het een lange weg te gaan is en dat alles tijd nodig heeft.

Het klinkt alsof je altijd bezig bent, hoe ontspan je?
Je geeft eigenlijk zelf het antwoord al, door actief bezig te zijn, in mijn geval hardlopen. Dit is als sport een sterke pijler van mijn ontspanning. Voor mij is het belangrijk om stress te beheersen. Niet alleen stress van het werk, maar ook verantwoordelijkheden uit het dagelijks leven. Het is gewoon nodig om te overleven op deze gekke planeet. Ik heb dit ook op de harde manier geleerd. Toen ik begin twintig was kreeg ik de diagnose paniek- en angststoornissen, dus het was absoluut noodzakelijk om manieren vinden om mijn stress te 'managen'.

Hoe manage je de stoornissen in het dagelijkse leven?
Het is nu heel goed onder controle dankzij mijn constante stressmanagement. Ik loop tot vijf keer per week hard. Het is mijn tijd voor mezelf, waarin ik alles kan blokkeren en alleen kan zijn met mijn gedachten en met wie ik ben. Er was een tijd dat ik mijn ontspanning zo serieus nam dat ik een cursus yoga heb gevolgd en twee studio's heb geopend. Ik wilde mijn ervaring graag delen. Je raadt het misschien al, maar een carrière nastreven, moeder zijn, echtgenote zijn en twee yogastudio's leiden was gewoon te veel en helaas moest ik ze weer sluiten. Ik doe zelf wel nog steeds aan yoga. 

Het organisatiedoel van DB Schenker is om eind 2025 een algemene vertegenwoordiging van 40% vrouwen op alle niveaus en 25% vrouwelijke vertegenwoordiging per Business Unit op senior management niveau te bereiken.

Wat zie je als een van de grootste uitdagingen als werkende vrouw?
Voor vrouwen is er een tendens om labels te krijgen vanuit het andere geslacht. Dit is een obstakel waar we niet vaak over praten. Het is triest en oneerlijk dat we in een dergelijke positie worden gebracht. Dat is zeker een uitdaging waar ik persoonlijk vaak mee te maken heb gehad, vooral in een klantgerichte rol. Als vrouw word je vaak gezien als het zwakkere geslacht. Je geslacht mag niet meegenomen worden in zakelijke of klantrelaties. Er zijn een paar echt moeilijke situaties geweest waarin ik me bevond en het is niet altijd makkelijk voor een vrouw om die te overwinnen. We hebben eeuwenlang geleerd dat mannen superieur zijn en het sterkere geslacht zijn. Dit is niet de realiteit en hoewel ik niet het gevoel heb dat ik een feminist ben, wil ik wel erkend worden om mijn waarde en niet voor mijn fysieke kenmerken.

Hoe ben je uit deze moeilijke situaties gekomen?
Ik ben een sterke persoonlijkheid en zal nooit ongepast gedrag toestaan. Wanneer mannen in die superieure positie komen waarin ze denken dat ze alles kunnen en mogen, dan moet je opstaan en voet bij stuk houden. Ik denk dat een van mijn positieve punten in mijn carrière is dat op verschillende plekken mijn leidinggevenden, die vaak ook man waren, voor mij opkwamen. Maar het blijven moeilijke beslissingen. Je kunt een klantrelatie vernietigen en jezelf in de problemen brengen omdat een klant de organisatie kan verlaten, maar dat betekent nooit dat je jezelf moet wegcijferen als vrouw. Dat moet je nooit doen.

Wat zeg je tegen vrouwen die zich in dezelfde situaties bevinden? Wat is dan het antwoord?
Ik had het geluk dat mijn leidinggevenden me altijd steunden. Ze hadden nooit de verwachting dat ik me op een bepaalde manier zou gedragen. De sleutel is trouw blijven aan jezelf. Het is vermoeiend om onze beslissingen te rechtvaardigen, zoals bijvoorbeeld het dragen van bepaalde kleding. We moeten gewaardeerd worden voor onze prestaties en waarde en niet voor onze kledingkeuze.

Blijf zelfverzekerd en respectvol in al je handelingen en neem nooit een beslissing waar je spijt van krijgt.

Terug naar Wat vind jij belangrijk?